تو را از بین صدها گل من احمق جدا کردم

نفهمیدم  غلط کردم من از اول خطا کردم

شدی نزدیک وهی گفتی ضرر حالا ندارد که

پسندیدم تــو را ،  من هم ولـــی ناز و ادا کردم

شد آغاز ارتباط ما بدون فکر وبی منطق

لگد کردم غرورم را و وجدان را رها کردم

پیامک می زدی هرشب سر ساعت دقیقاً 9

خودت را کشتی و آخر، شما را ، تو صدا کردم

و کم کم این پیامک ها عجیب و مهربان تر شد

و من هم قصــر پوشالـــی برای خود بنا کردم

نشستم در خیالاتـم زدم تاریـخ عقدم را

و در رۆیا دو دستم را فرو توی حنا کردم!

به فکر مهریه بودم جهازم را چه می چیدم

من احمق ببین حتی که فکر شیر بها کردم

از آن شب ساعت 9 من ، پیامک می زدم هرشب

خودم با سادگـــی هایــم عروسی را عـــزا کردم

شدی تو بی خیال و من ، شدم هی بی قرار تو

تو هـی برمن جفــا کردی ، من احمـــق وفا کردم

ولی رفتم به یک مسجد، بلاتکلیف ومستأصل

برای آن کـــه برگردی فقــط نذر و دعـــا کردم

جواب آمد که: «واثق شو به الطاف خداوندی

مگرکوری ندیدی که به تو عقلی عطا کردم؟»

من امشب بی خیال تو و ردیف وقافیه هستم

تو کاری با دلم کردی که فکرش رو نمی کردم !