تاريخ : شنبه چهاردهم مرداد ۱۳۹۶ | نویسنده : اسماعیل جلیلی
هر شب برای من دو سه ـ رويا می آوری
خورشيدی و ستاره بـــــه دنيا می آوری!
با يک پياله آب خوش و چند پُک هوا
مثل گذشته، حال مرا جا می آوری
تنها معلّمی تو که از اين همه کتاب
زنگ حساب دفتــر انشا می آوری!
در آيه ی نخست اشارات هر شبت
«والّيل» را به خاطر ليلا می آوری!
گاهی مرا کــــــه در دل تو جـــا نداشتم
می خوانی و بهانه ی بی جا می آوری!
با اين که با اشاره به خشکيدن درخت
در بين وعده های خود «امّا» می آوری
من کـودکانه منتظر سيب هستم و
هر شب دلم خوش است که فردا می آوری !
برچسب‌ها: غلامرضا طریقی