تاريخ : سه شنبه ششم بهمن ۱۳۹۴ | نویسنده : اسماعیل جلیلی
یک از هزاران جلوه که در دلبری داری
دریای مواجی که زیر روسری داری
باغ تنت یاد آور معماری روم است
در پیرهن ، تندیس های مرمری داری
یک عمر در وصفت غزل گفتند شاعرها
حق زیادی گردن شعر دری داری
هم خارجی ها مست چشمان سیاهت ، هم
دل داده ها در سرزمین مادری داری
از جان مردم ، لیلی و شیرین چه می خواهند؟
وقتی که تو نسبت به هر دو برتری داری
با کوله باری از خماری آمدم از راه
برخیز ساقی می بیاور، مشتری داری
برچسب‌ها: سورنا جوکار