دم هر بازدمـــــــم گرم ، که جز آه نبود

زندگــی غیر ِ همین واژه ی ِ کوتاه نبود

پیله در حسرت ِ پروانگی ات شعر شدم

هیچ کس را به شب ِ " منزوی " ام راه نبود

گوشه ابروی ِ هلـال ِ تو حرامم شد و باز

خبری از به زمیـــن آمــــــدن ِ ماه نبود

من عزیزت نشده پیرهنم خونی شد !

حق ِ یوسف شدن ِ من به خدا چاه نبود

با نخستین حرکت ، راه به رویم بستند

مات ِ شطرنج ِ جهانی که در آن شاه نبود

حل نشد جدول ِ دلتنگی ِ من بعد از تو

جای ِ خالی ِ حروف ِ تو به دلخواه نبود

من همان نقطه ی ِ آواز ِ فرو ریخته ام

که فرو ریخت تنم ، جز غم ِ جانکاه نبود

از ازل قسمت ِ من " ما " نشدن بود ، ولی

چه کنم ، عشق از این مسئله آگاه نبود