تاريخ : سه شنبه بیست و نهم تیر ۱۳۹۵ | نویسنده : اسماعیل جلیلی
خورشیدکم آخر مرا مهتاب خواهی کرد...
با دوریت مهتاب را بی تاب خواهی کرد
آغوش وا کن از تو یک گهواره می خواهم
آرامشی داری که من را خواب خواهی کرد
بعد از تو من در شعر مردم می شوم تکرار...
فرهاد هستم قصه ام را باب خواهی کرد
من چشمه ای هستم که دنبال تو می گردد
هر چند میدانم مرا مرداب خواهی کرد..!!
این چشمه شاید آخرش دریا نخواهد شد
امّا دل یک دشت را سیراب خواهی کرد...
یک روز می آید که دیگر من نخواهم بود...
یک روز عکس مرده ای را قاب خواهی کرد!
برچسب‌ها: امیر رضا وکیلی