تو یعنی شعر ،یک آتشفشانِ خاموش و پنهانی

تو یعنی دفتری از کفر و ایمان و مسلمانی

تو یعنی عشق یک دریا غزل یعنی پریشانی

تو یعنی یک بغل دلواپسی، یک حسِ بارانی

تو یعنی زخم ، یعنی داغِ دنیا روی پیشانی

تو یعنی درد و دلهایم ، ندارد هیچ درمانی

تو یعنی آیه اعجاز ، از قرآن که می خوانی

تو یعنی سوره توبه، طواف و حج و قربانی

تو یعنی سردیِ بهمن ، تمام روز بورانی

تو یعنی بوی فروردین،تو یعنی عشقِ روحانی

تو یعنی ماهیِ آزاد ، یک دم هم نمی مانی

تو یعنی آنکه عمری را خلافِ رود می رانی

تو یعنی بت شکن ، یعنی تبر نزدِ نهالِ دل

و من یعنی :

برایت عشق پاشیدن ، دِرو کردن پشیمانی