تاريخ : دوشنبه شانزدهم بهمن ۱۳۹۶ | نویسنده : اسماعیل جلیلی
کفر اگر نباشد
گاهی خیال میکنم بهشت همین دنیاست!
وقتی هیچ مرزی نیست
در تسلیم شدنهامان به هم
من به تو، تو به من...
تا دوردستِ تمنّا!
کفر اگر نباشد
گاهی خیال میکنم بهشت همین دنیاست
وقتی وحشی میشود
موج موهایت
و طوفانی میکند دریای دلم را
و من، دیوانهی غرق شدن
در این دریای طوفانی
کفر اگر نباشد
گاهی خیال میکنم بهشت همین دنیاست
وقتی شبم روز میشود
با طلوعِ خورشیدِ خندهات
و من، عاشق زُل زدن به آفتابِ تبسم تو
کفر اگر نباشد
گاهی خیال میکنم بهشت همین دنیاست
وقتی آهنگِ نگاهت
دلم را...روحم را میرقصاند
و ساز کلامت
حلالترین موسیقی زمین میشود
مهراوهی من!
الههی من!
طوفانی کن!
طلوع کن!
برقصان!
بنواز!
ایمان آوردم به این کفر:
«بهشت همین دنیاست!»
برچسبها: محمد صادق زمانی