دلم از رفتن تو سخت به هم می ریزد

بروی ، واژه ی خوشبخت به هم می ریزد

آمدی توی خیابان و همه فهمیدند

شهر را ، موی کمی لخت به هم می ریزد

عطر آغوش و تنت ، حاشیه ی امنیت است

مرد را ، فاصله در تخت ، به هم می ریزد

پاره کن پیرهنم را که زلیخا ها را

حالت پارگی رخت به هم می ریزد

عشق با فتح دلت تاجگذاری شده است

بروی ، سلطنت و تخت به هم می ریزد

آنچه در تجربه ی ماست نشان داده ، که عشق

تا خیالت بشود تخت... به هم می ریزد...

دوستت دارم و این یک کلمه ، شعر من است

حرف را قافیه ی سخت بهم می ریزد!